Me lo explicaron y lo olvidé.
Lo ví y lo entendí.
Lo hice y lo aprendí.(Confucio)
viernes, 17 de junio de 2011
Heladio, Eladio...
Como ya casi todos sabemos, nuestro querido Eladio se nos va para otro cole. Con este motivo, quisimos escribirle y aquí dejamos reflejado nuestro cariño y agradecimiento...
Jo! Isto si que é un regalo, o mellor regalo do mundo mundial. A verdade é que coñecervos a vós, a vosas risas e apertas, todas, comezando pola profe... prodúceme unha enorme emoción. Isto fai máis triste a miña marcha, pero por outra banda é tamén unha alegría saber que teño en Cuntis e no Don Aurelio uns AMIGOS TAN ENORMES, TAN GRANDIOSAMENTE FERMOSOS E FERMOSAS, TAN FEITIÑOS, TAN CARIÑOSOS, TAN MARABILLOSOS. Sempre vos levarie comigo e prometo volver todas as veces que poida para gozar da vosa compañía. Ummmm, como molan esas apertas (xa as boto de menos). QUÉROVOS
As despedidas sempre dan "morriña "e un non sei qué pero cando van acompañadas de apertas e parabéns tan verdadeiros é posible desexar despedirnos hoxe, mañán e o outro. Esta profe Julia e os seus estupendísimos alumn@s son ...."la leche" . Heladio ten que sentirse moi moi contento e nos contentos de que él se sinta asi. Unha aperta...
Grazas miña querida compi!!! sí, da morriña sí... Votaremos moito de menos a súa grata presencia no Don Aurelio e non me quero poñer máis sentimental! Unha aperta Trini!
Jo! Isto si que é un regalo, o mellor regalo do mundo mundial. A verdade é que coñecervos a vós, a vosas risas e apertas, todas, comezando pola profe... prodúceme unha enorme emoción. Isto fai máis triste a miña marcha, pero por outra banda é tamén unha alegría saber que teño en Cuntis e no Don Aurelio uns AMIGOS TAN ENORMES, TAN GRANDIOSAMENTE FERMOSOS E FERMOSAS, TAN FEITIÑOS, TAN CARIÑOSOS, TAN MARABILLOSOS.
ResponderEliminarSempre vos levarie comigo e prometo volver todas as veces que poida para gozar da vosa compañía. Ummmm, como molan esas apertas (xa as boto de menos).
QUÉROVOS
As despedidas sempre dan "morriña "e un non sei qué pero cando van acompañadas de apertas e parabéns tan verdadeiros é posible desexar despedirnos hoxe, mañán e o outro.
ResponderEliminarEsta profe Julia e os seus estupendísimos alumn@s son ...."la leche" . Heladio ten que sentirse moi moi contento e nos contentos de que él se sinta asi. Unha aperta...
Grazas miña querida compi!!! sí, da morriña sí... Votaremos moito de menos a súa grata presencia no Don Aurelio e non me quero poñer máis sentimental!
ResponderEliminarUnha aperta Trini!
Ooooohhh! Qué bonito!
ResponderEliminarHeladio marcha! E quen vai levar a biblioteca...
Be Happy, Heladio!
This a Happy End! Lala la la lala
Bonita música!
Be Happy Ana! ;-)
ResponderEliminarBe Happy Julia! Y Be Happy esa xente nova de Cuntis!
ResponderEliminar